Κατά κανόνα δεν τολμάς να τους πεις τίποτε που να ακυρώνει την απολυτότητα της άποψής τους, η οποία δεν είναι απόλυτη μόνο σχετικά με όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες, αλλά γενικότερα. Ολα έχουν μπει στο παιχνίδι: Από την Παλαιά Διαθήκη και την υποτιθέμενη γενετική σχέση Φιλισταίων και Ελλήνων, μέχρι χάρτες, ιστορικοί λίνθοι, πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα, το Ολοκαύτωμα, η θρησκεία φυσικά, ο Δυτικός πολιτισμός, το Μεταναστευτικό, τα πάντα όλα. Και όλοι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και, βέβαια, το απόλυτο δίκιο.
Τα ίδια περίπου συμβαίνουν κάθε φορά που υπάρχει ένα εν δυνάμει διχαστικό θέμα. Ο μανιχαϊσμός θριαμβεύει. Ολα είναι άσπρο ή μαύρο, δεν υπάρχει καμία απόχρωση του γκρι ενδιαμέσως, ο κόσμος είναι απλός: «Ισοπεδώστε τη Γάζα/το Τελ Αβίβ», «Ολοι οι Παλαιστίνιοι/Ισραηλινοί είναι εγκληματίες», «να εξαφανιστούν από το πρόσωπο της Γης» και ούτω καθεξής.
Τους ζηλεύω αυτούς τους ανθρώπους. Πρέπει να είναι πολύ ανακουφιστικό να τα ξέρεις όλα και να έχεις μόνο βεβαιότητες σε αυτή τη ζωή. Και να είναι και απόλυτες αυτές οι βεβαιότητες, χωρίς ίχνος αμφιβολίας. Προφανώς, ο υπόλοιπος κόσμος είναι ανόητος που επί δεκαετίες δεν μπορεί να επιλύσει ένα ζήτημα τόσο σύνθετο που έχει περάσει στην καθομιλουμένη ως συνώνυμο του ανεπίλυτου: «Ε, δεν είναι δα και το Μεσανατολικό»...
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, όταν δηλαδή τα πράγματα είναι αυταπόδεικτα, η απολυτότητα των απόψεων βασίζεται στην άγνοια: Οσο πιο πολύ μελετάς και διαβάζεις και σκέπτεσαι, τόσο πιο πολλές αμφιβολίες σού γεννώνται. Οπως είχε πει ο βρετανός φιλόσοφος Μπέρτραντ Ράσελ, «τι κρίμα, οι βλάκες να είναι τόσο σίγουροι και οι έξυπνοι τόσο διστακτικοί…» Τα περιγράφει όλα αυτά και το περίφημο φαινόμενο Ντάνινγκ–Κρούγκερ· μια γνωστική διαταραχή στην οποία άτομα περιορισμένων δεξιοτήτων αποκτούν μια ψευδαίσθηση ανωτερότητας, εκτιμώντας εσφαλμένα ότι οι γνωστικές τους ικανότητες είναι υψηλότερες από ό,τι πραγματικά είναι.
Ισχύει και αντίστροφα: Οι πιο ικανοί έχουν υπερβολικές αμφιβολίες για τις ικανότητές τους. Προφανώς δεν είναι τα social media που μας έκαναν τόσο απόλυτους. Τα social media είναι αντανάκλαση της πραγματικότητας. Το συναντάς και στην καθημερινότητα, εξάλλου: μιλάει ο άλλος ακατάπαυστα για τη Θεωρία της Σχετικότητας, ας πούμε, λέγοντας βλακείες. Τον διακόπτεις και του λες, συγγνώμη, αλλά είμαι πυρηνικός φυσικός. Δεν κοντοστέκεται να σε ακούσει, πιθανότατα θα σου πει, ε, σιγά, υπερεκτιμημένοι οι επιστήμονες και θα συνεχίσει να λέει τα δικά του. Το οποίο, φυσικά, δεν παλεύεται.
Οι ζεσουίδες κατά κανόνα είναι σε αυτή την κατηγορία. Πας και του λες, ρε συ δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, όχι σου λέει, είναι. Μα, πώς είναι; Εχουν γραφτεί ένα τρισεκατομμύριο βιβλία, μερικοί άνθρωποι διαβάζουν και μελετάνε όλη τους τη ζωή και δεν έχουν καταλήξει και ξέρεις ΕΣΥ την απόλυτη αλήθεια; Εκεί σε μπλοκάρει, διότι δεν θέλει να κουβεντιάσει με επιχειρήματα και βασικά δεν μπορεί. Αρα, εσύ που διαφαίνεται ότι έχεις επιχειρήματα τον απειλείς.
*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου της Μαρίας Δεδούση στο protagon.gr. Είχε αναδημοσιευθεί στο Harddog (εδώ) στις 18 Οκτωβρίου 2023. Το κείμενο, πάντα επίκαιρο, γίνεται πιο επίκαιρο τούτες τις δραματικές ώρες και ημέρες.
Αποποίηση ευθύνης
Ο ιστότοπος είναι μια πλήρως αυτοματοποιημένη υπηρεσία συνάθροισης, ταξινόμησης και ανάρτησης συνοπτικών ειδήσεων και νέων από άλλους ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους, μέσω της τεχνολογίας RSS. Δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για την επάρκεια, ποιότητα, πληρότητα ή ακρίβεια των ειδήσεων και των νέων που δημοσιεύονται. Δείτε περισσότερα στο τμήμα "Αποποίηση Ευθύνης" των Ορων Χρήσης.